Η Παναγία της ''γρίπης'' σώζει τους κατοίκους του Παναιτωλίου από την Ισπανική γρίπη του 1918.

 

Τῇ 25η του μηνός Νοεμβρίου, ἡ ἀναμνήσις τῆς θαυμαστῆς διασώσεως ἐκ τῆς γρίπης τῆς κῶμης Παναιτωλίου Τριχωνῖδος, διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς «ἐν τῷ Πυρσῷ». Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῆς σύναξις ἐν τῷ σεβασμίῳ ναῷ τῆς Παναγίας Τριάδος.

Ήταν χειμώνας του 1918. Η πανδημία της Ισπανικής γρίπης έχει ενσκήψει και στην πατρίδα μας και είναι ιδιαίτερα θανατηφόρα. Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και η επιστήμη πλέον δείχνει ανίκανη να ανακόψει την πορεία του ιού. Μόνο μέσα στην πόλη του Αγρινίου καταγράφονται καθημερινά 40-50 θάνατοι ημερησίως ενώ παρόμοια εικόνα επικρατεί και στα γύρω χωριά. 

Η απελπισία πλέον είναι διάχυτη σε όλους καθώς βλέπουν πως δεν υπάρχει καμιά ελπίδα σωτηρίας από πουθενά. Η μνήμη των γερόντων γυρίζει πίσω στο 1854, όταν η χολέρα αποδεκάτιζε την περιοχή και οι κάτοικοι με θερμή πίστη κατέφυγαν στη μεσιτεία της Παναγίας της Προυσιώτισσας. Τότε το θαύμα έγινε και η Παναγία απάλλαξε τον κόσμο από τη θανατηφόρα ασθένεια. Το ίδιο ήλπιζαν να συμβεί και σε αυτή τη δοκιμασία.

Με την άδεια και ευλογία του Μητροπολίτη Ναυπάκτου Αμβροσίου (δεν είχε συσταθεί ακόμα η Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας) επιτροπή κατοίκων ανηφορίζει προς το μοναστήρι της Κυράς της Ρούμελης, προσκομίζοντας προς τον Ηγούμενο το αίτημα για τη μεταφορά της Ιεράς Εικόνας στο Αγρίνιο. Η απάντηση είναι θετική και το ξημέρωμα της 24ης Οκτωβρίου, αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία, τελείται Ιερά Παράκληση και η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας εξέρχεται της Μονής. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και το μήνυμα δεν αργεί να φτάσει στο ταλαιπωρημένο Αγρίνιο. Υπολογίζεται ότι περίπου 5.000 άνθρωποι υποδέχτηκαν την πομπή στα Αραποκέφαλα και όλοι μαζί κατηφορίζουν προς την Αιτωλική πεδιάδα. Την ίδια στιγμή στο Αγρίνιο, οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν χαρμόσυνα και οι κάτοικοι αναμένουν την έλευση της Ιερής Εικόνας της Προυσιώτισσας. Σε αυτή έχουν εναποθέσει πλέον την ελπίδα τους, τη σωτηρία τους. 

Στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Αγρινίου, πραγματοποιείται πάνδημος υποδοχή. Καθημερινά τελούνται Ιερές Ακολουθίες από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ. Οι κάτοικοι κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων, λαμβάνουν έλαιο από το καντήλι της Παναγίας και το θαύμα γίνεται. 

Την ίδια στιγμή το Παναιτώλιο απαριθμεί αρκετούς νεκρούς. Οι άρχοντες και οι ιερείς του χωριού μας αιτούνται από τον Ηγούμενο την έλευση της Εικόνας και στο Παναιτώλιο. Έτσι, την 25η Νοεμβρίου, η Παναγία η Προυσιώτισσα φτάνει εν πομπή στο Παναιτώλιο μέσω Αβώρανης. Σε ολόκληρη τη διαδρομή γίνεται δέηση και όπου στέκεται η Εικόνα, αργότερα χτίζονται εικονοστάσια. Ένα από αυτά υπάρχει στην κεντρική πλατεία της κωμοπόλεώς μας στο δρόμο προς Ν. Αβώρανη. Λέγεται ότι όταν έφτασαν σε εκείνο το σημείο, οι κάτοικοι αναρωτήθηκαν σε ποια εκκλησία θα διανυκτερεύσει η Εικόνα. Τότε ο παπα - Σταύρος που ήταν εφημέριος του Ναού μας είπε: << Η Μαυρομάτα θα πάει στη Μητρόπολη>>, εννοώντας την Ενορία μας όπου και έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα. Μετά από καθημερινές Θείες Λειτουργίες και Ιερές Παρακλήσεις το θαύμα συντελείται. Ένα βράδυ, μεσάνυχτα, ενώ τελούνταν Ιερά Αγρυπνία, σφοδρότατος άνεμος φύσηξε και ξερίζωσε πολλά δέντρα. Από την επόμενη κιόλας ημέρα, το θανατικό περιορίστηκε και σιγά σιγά εξαφανίστηκε. Οι κάτοικοι της κωμοπόλεώς μας, για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους στην Κυρία Θεοτόκο, δώρισαν το 1920 στην Ενορία μας, αντίγραφο της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας της Προυσσιώτισας. 

Το γεγονός τιμάται στον Ιερό μας Ναό πανηγυρικά, τελείται αγιασμός, ενώ οι νοικοκυρές προσφέρουν προς ευλογία αρτοκλασίες και Αναστάσιμη παννυχίδα.

ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΩΝ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ

 

Ἡ Ἐκκλησία μας στίς 8 Νοεμβρίου γιορτάζει τή Σύναξη τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ, καθώς καί τῶν ὑπολοίπων Ἀσωμάτων καί Οὐρανίων Ἀγγελικῶν Ταγμάτων. Πρόκειται γιά τή σύναξη, τή συνάθροιση δηλαδή ἡμῶν τῶν πιστῶν, πού εὔλογα θέσπισε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, γιά νά ἀποδώσει τήν πρέπουσα τιμή στούς λειτουργούς τοῦ Θεοῦ καί δικούς μας προστάτες καί φύλακες, σέ μιά κοινή γι’ αὐτούς γιορτή.

Οἱ Ἄγγελοι εἶναι δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, γιατί, ἐκτός ἀπό τόν ὁρατό καί ὑλικό κόσμο, ὁ Θεός δημιούργησε καί τόν ἄυλο καί ἀόρατο Ἀγγελικό κόσμο, ὡς Ποιητής «ὁρατῶν τέ πάντων καί ἀοράτων». Ἦρθαν στήν ὕπαρξη πρίν ἀπό τόν ὑλικό κόσμο. Ὡς πνεύματα εἶναι νοερές ὑπάρξεις, ἐπουράνιες, ἀσώματοι, δέν ἔχουν δηλαδή ὑλικό σῶμα σάν τό δικό μας,  καί ἀεικίνητοι ἀλλά ὄχι πανταχοῦ παρόντες.     Εἶναι «λειτουργικά πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν» (Ἑβρ. Α” 14).   Δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τροφή καί δέν πεθαίνουν. Ἀπό τήν Ἁγία Γραφή μαθαίνουμε γιά τό ἔργο τῶν ἀγγέλων. Τό κύριο ἔργο τους εἶναι νά ὑμνοῦν καί νά δοξολογοῦν ἀσταμάτητα τόν Θεό. Ἐπίσης εἶναι ἀγγελιοφόροι του, ἐκτελοῦν ὁλοπρόθυμα τό θέλημα καί τίς ἐντολές του καί φροντίζουν τούς ἀνθρώπους. Γι’ αὐτό, ὀνομάζονται ἄγγελοι καί λειτουργοί τοῦ Θεοῦ.

Σέ δύναμη καί γνώση εἶναι ἀνώτεροι ἀπό τόν ἄνθρωπο καί κατώτεροι ἀπό τόν Θεό, πού τούς χάρισε τά ὑπερφυσικά προσόντα τους καί τήν ἀθανασία τους.   Διαιροῦνται σέ ἐννιά τάξεις ἤ τάγματα, τά ἑξῆς: Σεραφίμ, Χερουβίμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις, Ἐξουσίες, Ἀρχές, Ἀρχάγγελοι, Ἄγγελοι.   Οἱ τάξεις αὐτές ἀναφέρονται στίς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἀριθμός τους εἶναι «μυριάδες μυριάδων καί χιλιάδες χιλιάδων», δηλαδή ἀναρίθμητος. Τρεῖς ἀπό αὐτούς εἶναι γνωστοί ἀπό τήν Ἁγία Γραφή μέ τά ὀνόματά τους: ὁ Μιχαήλ, ὁ Γαβριήλ καί ὁ Ραφαήλ.

Γιά τή δοξολογία τοῦ Θεοῦ ἀπό τούς ἀγγέλους μᾶς μιλοῦν παραστατικά ὁ Προφήτης Ἠσαΐας καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Καί οἱ δυό τους παρουσιάζουν τό θρόνο τοῦ Θεοῦ κυκλωμένο ἀπό τούς ὑμνητές ἀγγέλους (Ἠσ. 6, 1-4· Ἀποκ. 4, 8-7, 11). Στή Θεία Λειτουργία, λίγο πρίν ἀπό τόν καθαγιασμό (μεταβολή) τῶν Τιμίων Δώρων σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ψάλλουμε τόν ὕμνο τῶν ἀγγέλων: «Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος. Κύριος Σαβαώθ (= τῶν δυνάμεων), πλήρης ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ τῆς δόξης σου…».

Ὡς διάκονοι τοῦ Θεοῦ οἱ ἄγγελοι εἶναι παρόντες στή ζωή τοῦ Κυρίου καί τῶν ἀποστόλων. Ὅπως διαβεβαίωσε ὁ Χριστός, συμμετέχουν στή χαρά τοῦ οὐρανοῦ, ὅταν μετανοεῖ ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος καί μεσιτεύουν γιά μᾶς. Ὡραία περιγράφει ὁ Δαβίδ πῶς συμπαραστέκονται οἱ ἄγγελοι σ’ αὐτόν πού ἐλπίζει στόν Κύριο: «ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περί σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σέ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου· ἐπί χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψης πρός λίθον τόν πόδα σου·». Ἡ μάστιγα τῶν κακῶν δέν τόν ἀγγίζει, λέει, «γιατί ὁ Θεός διατάζει τούς ἀγγέλους του γιά χάρη σου νά σέ φυλᾶνε ὅπου κι ἄν πᾶς. Θά σέ σηκώσουν στά χέρια τους, γιά νά μή σκοντάψει τό πόδι σου σέ πέτρα» (Ψάλμ. 90,11-12).

Δίκαια, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἰδιαίτερη εὐχή στό φύλακα ἄγγελό μας καί παρακαλεῖ τόν Κύριο νά μᾶς δίνει «ἄγγελον εἰρήνης, πιστόν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν».

Ἡ Ἁγία Γραφή ἀναφέρει σέ πολλά σημεῖα της τήν ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων μέ τούς ἀγγέλους καί, ἰδιαίτερα, μέ τόν ἐπικεφαλῆς τῶν Ἀγγελικῶν Ταγμάτων Μιχαήλ, πού ἑρμηνεύεται ὡς « Δύναμις Θεοῦ». Συγκεκριμένα, ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ ἐμφανίστηκε στόν Ἀβραάμ γιά νά σώσει τόν υἱό του Ἰσαάκ, στό Λώτ γιά νά τόν σώσει ὅταν ὁ Θεός ἀποφάσισε νά καταστρέψει τά Γόμορρα, στόν Πατριάρχη Ἰακώβ, στό μάντη Βαρλαάμ καί στόν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ. Ἐπίσης, ὁ Μιχαήλ ἦταν αὐτός πού ὁδήγησε τό λαό τοῦ Ἰσραήλ στή φυγή ἀπό τήν Αἴγυπτο. Πολλά δέ θαύματα μᾶς ἀναφέρουν ἀκόμη οἱ Ἅγιες Γραφές, τά ὁποῖα ἐπιτέλεσε ὁ Ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ.

Ἐπίσης, ἡ Ἁγία Γραφή ἀναφέρει τήν ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων καί μέ τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ, πού σημαίνει «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ». Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἔφερε τό χαροποιό μήνυμα στόν Ἰωακείμ καί στήν Ἄννα, ὅτι θά γεννήσουν τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Με τό ἴδιο χαροποιό μήνυμα εὐαγγελίζεται στόν Ζαχαρία ὅτι ἡ σύζυγός του Ἐλισάβετ θά γεννήσει τό μεγάλο ἀσκητή τῆς ἐρήμου, τόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο.

Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἔτρεφε τήν Παρθένο Μαρία μέσα στά Ἅγια τῶν Ἁγίων καί ὁ ἴδιος Ἀρχάγγελος ἔφερε τό πιό συγκλονιστικό μήνυμα τοῦ Οὐρανίου Πατρός στή Θεοτόκο, ὅτι δηλαδή ἔμελλε νά γεννήσει ἐκ Πνεύματος Ἁγίου τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ὑπηρέτησε τό σχέδιο «τῆς ἐνσάρκου Οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ Λόγου» ἀπό τήν ἀρχή μέχρι τό τέλος.

Ὁ κάθε Χριστιανός πιστεύει ὅτι ἡ ζωή του προστατεύεται καί καθοδηγεῖται ἀπό τόν Ἄγγελο φύλακα τῶν Οὐρανίων Ἀγγελικῶν Δυνάμεων, προκειμένου νά βοηθηθεῖ, γιά νά γίνει μέτοχος στή μεγαλειότητα τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό, τούς τιμᾶ καί τούς σέβεται χτίζοντας Ἐκκλησίες στό ὄνομά Τους, μέ γιορτές πρός τιμή Τους, μέ προσευχές καί μέ διάφορα ἀφιερώματα.

Ἐπειδή, λοιπόν, τό ἔργο Τους εἶναι νά προστατεύουν τούς ἀνθρώπους, νά πολεμοῦν καί νά μάχονται τούς κακούς δαίμονες, κατακτώντας ἔτσι τούς Οὐρανούς, ἡ Πολεμική μας Ἀεροπορία τούς ἔχει ἀνακηρύξει Προστάτες της καί τούς γιορτάζει τήν ἴδια μέρα, πού τούς γιορτάζει καί ἡ Ἐκκλησία μας, στίς 8 Νοεμβρίου.

Με την ευκαιρία της Συνάξεως των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, στην Ιερά μας Μητρόπολη πανηγυρίζουν οι ενοριακοί Ναοί: στο Αιτωλικό, στο Αγράμπελο Αστακού, στο Θεριακήσιο Βάλτου, στην Αμβρακιά Θέρμου, στην Τραγάνα Παραβόλας καθώς και πολλά παρεκκλήσια σε όλο το μήκος της Μητροπολιτικής μας περιφέρειας.